En dan is ineens de grote vakantie aangebroken. Zo voelt het althans. De plannen zijn al even geleden gemaakt, dus zo’n verrassing is het natuurlijk nou ook weer niet. Het is alleen zo dat je zo normaal gesproken zo ongeveer begin mei het einde van een voetbalseizoen zag naderen. De competitie was dan afgelopen en als het een beetje mee (of tegen) heeft gezeten dan is er nog een nacompetitie. Teams sloten het seizoen met elkaar af, soms met de ouders erbij (ouder-kind wedstrijden) en met de twee jeugdtoernooien; het Arie Janmaat Toernooi en het Leeuwinnentoernooi zat het seizoen er echt op.

Daarna keek je uit naar de vakantie die dan nog wel een paar weken op zich liet wachten. Je handelde nog wat lopende zaken af, soms met het oog op het volgende seizoen dat begin augustus weer zou beginnen. Op het werk net zo. Je merkte ook daar dat de vakantie er aan kwam. Tegen de zomervakantie hoorde je steeds vaker: “pakken we na de vakantie wel op”. De urgentie leek minder te worden met het in aantocht zijn van de vakantie.

Maar nu is het ineens vakantie. Het seizoen duurde langer dan normaal doordat we zo lang het echte voetbal hebben moeten missen. Het seizoen ging nu door tot eind juni en het liep geruisloos over in het nieuwe. En nu in het nieuwe seizoen vinden er nog altijd activiteiten plaats die normaal gesproken ter afsluiting van een seizoen georganiseerd werden. Het gaat dus gewoon door en van een echte zomerstop lijkt geen sprake te zijn. Begin augustus starten we namelijk al weer op of beter misschien: begin augustus maken we een doorstart, want echt gestopt, zijn we (nog) niet.

We blijven dus ‘aan’ staan. Net als op het werk. Daar blijven we ook steeds langer en intensiever ‘aan’ staan. Op de vraag hoe gaat het, is het antwoord steeds vaker: “druk”. De inbox puilt uit, de to-do lijst blijft gevuld en Teams-meetings nemen niet af. Maar hebben we het nou echt zo druk of voelt het alsof we het druk hebben? Of maken we elkaar druk?

Druk zijn is niet erg als het maar afgewisseld wordt met ontspanning. En die balans is er niet als je altijd maar aan staat. Tijd voor ontspanning dus, tijd voor vakantie. Lekker weg in eigen land en hopelijk ook nog verder weg in Europa. Lekker niets, maar terug kijken op een gedenkwaardig seizoen en vooruitkijken naar het nieuwe.

En: terug kijken op 100 jaar S.V. ’s-Graveland. Natuurlijk heb ik gebladerd en gelezen in het prachtige document dat ons cadeau is gegeven, maar ik heb het meeste bewaard voor de vakantie. Ik zal er waarschijnlijk niet de hele vakantie voor nodig hebben en heb daarom nog een aantal boeken klaargelegd om mee te nemen.

Een daarvan is me onlangs aanbevolen: ‘Nooit meer te druk’. Het schijnt een levensveranderend boek te zijn. Nooit meer te druk…. de komende weken zeker niet.

Fijne vakantie!

- vorige columns