Michel Schouten
WIE
Michel is geboren en opgegroeid in Nederhorst den Berg. Hij is daarna naar Hilversum verhuisd en woont nu sinds 2007 in Kerkelanden. Michel heeft zijn eigen ‘harem’ thuis, want naast zijn vrouw Marianne wonen er nog 3 vrouwen thuis namelijk; Tessa (19), Merel (12) en Daisy (10).
Michel is zelf begonnen met voetballen bij Nederhorst om daarna bij Het Gooi te gaan voetballen. Hier heeft hij het grootste gedeelte van zijn jeugd gevoetbald. Toch kwam hij als kleine jongen al geregeld bij ‘s-Graveland om zijn voetballende vader aan te moedigen. Dus toen hij op 20 jarige leeftijd de overstap van Het Gooi naar SV ‘s Graveland maakte was dit voor hem al bekend terrein. Hier heeft hij 12 jaar lang in het 1e gevoetbald en hele mooie jaren beleefd. Zo heeft zijn team destijds promotie gemaakt en zijn ze kampioen geworden. Niet alleen op het veld heeft hij genoten, maar ook zeker naast het veld.
Na wat voetballoze jaren heeft hij zich dit jaar aangesloten bij de 35+1. Helaas door de corona is het vooralsnog beperkt gebleven tot een aantal wedstrijden.
WAT
Van zijn harem zijn er 2 aan het voetballen geslagen in 2014 en sindsdien is hij trainer/coach. Inmiddels spelen Merel en Daisy in de MO12-1 en begeleidt hij dit team samen met Johnny Hendriks.
Daarnaast is hij ook al 5 jaar lid van de technische commissie met als aandachtsgebied de meiden uit de onderbouw.
Ook heeft hij wel eens een jongensteam begeleid op de zaterdag en op de vrijdagavond een bardienst gedraaid. Maar voor de bar staan bevalt hem toch beter.
WAAR
Het is duidelijk dat Michel onmisbaar is voor de club! Hij is elke week veel te vinden op de velden met de meiden van ‘s-Graveland. Daarnaast in de bestuurskamer om het voor de meiden van de club zo goed mogelijk te organiseren.
Waarom
Bij de 1e smurfen training van Merel en Daisy stond Michel nog als trotse supporter langs de lijn. Toen werd hem al verteld dat dit waarschijnlijk de enige keer zou zijn dat hij aan deze kant van het hek stond. En dat was ook zo! Doordat er vele bekenden van hem zich inzetten voor de club is hij er ook ingerold. Hij heeft zelf ook altijd kunnen voetballen door de inzet van vrijwilligers. Hierdoor heeft hij zoveel plezier kunnen beleven en mooie herinneringen gemaakt dat hij dit natuurlijk ook voor zijn eigen kinderen wilde doen. Hij vindt het eigenlijk vanzelfsprekend dat je een vrijwillige rol op je neemt als je kinderen gaan voetballen.
Als trainer/coach vindt hij het prachtig om te zien hoe de meiden zich ontwikkelen. De afgelopen 4 seizoenen spelen ze in de jongenscompetitie. De jongens denken vaak voorafgaand aan de wedstrijd dat ze de meiden wel even inmaken, maar verlaten gedesillusioneerd het veld aangezien ze menig team hebben verslagen.
Michel kijkt uit naar weer eens een ouderwets voetbalweekend met echte wedstrijden, publiek langs de lijn en natuurlijk een 3e helft. Dan weet je ook weer waar je het allemaal voor doet. Het is namelijk fantastisch dat alle vrijwilligers ervoor zorgen dat het loopt op de club en dit ook nog eens op een prachtig complex. Tijd dus dat het allemaal weer ‘normaal’ wordt.
- ook OK!
