‘Ik woonde in Hilversum en was gek van voetballen. Mijn vader en broertje speelden bij Altius en ik was daar ook vaak te vinden. Echter er was toen nog niets qua meiden- en vrouwenvoetbal. Daarom trainde ik met mijn broertje mee, die in de F-jes speelde. Daarna heb ik nog wat andere sporten gedaan, maar ik wilde per se voetballen. Toen ik 14 was, werd er iets opgezet bij Altius. Maar men kreeg het qua aantallen niet voor elkaar om een meidenteam te starten. Toen heb ik met nog twee meiden de overstap naar SV ’s-Graveland gemaakt. In het seizoen ‘95/96 ben ik als 14/15-jarige in VR1 gaan voetballen.'
'Ik heb 9 jaar in VR1 gevoetbald en toen de overstap gemaakt naar Odysseus ’91, een studentenclub in Utrecht. Daar heb ik een aantal jaren in de landelijke eerste klasse gespeeld. Toen waren er nog geen BVO’s, alleen de hoofdklasse was een niveau hoger. Aansluitend heb ik nog een seizoen bij SV ’s-Graveland gespeeld, maar raakte toen geblesseerd’.
‘De bekerfinale met Odysseus ’91 tegen FC Purmerend op het terrein van Legmeervogels in Uithoorn. FC Purmerend was dat seizoen kampioen geworden met een nipte voorsprong op ons. Maar wij wonnen de beker. Zelf scoorde ik de 1-0 met een krul van buiten de 16 in de verre hoek. Iedereen werd gek. Om niet te vergeten.
Dat ik door een enkelblessure niet meer kon voetballen, vond ik heel erg en daar kon ik me niet bij neerleggen. Afgelopen jaar heb ik het nog een paar wedstrijden geprobeerd in VR1. Dat ging niet helemaal naar wens, maar daarna kon ik er wel mee dealen dat het echt niet meer ging.
Ik vind het mooi om te zien dat er nu geen drempels meer zijn voor meiden en vrouwen om te gaan voetballen. En dat meiden in jongenscompetities meedoen. En dat meisjes met jongens in één team spelen. Heel goed, je wordt er zoveel beter van.'
Wat deed je al bij de club voordat je tot het bestuur toetrad?
'Mijn wekelijkse fysio-spreekuur op zaterdagochtend. En verder verzorg ik alles rondom de pupil van de week.'
Had je ambities om uiteindelijk in het bestuur te komen?
'Ik was er helemaal niet mee bezig. Ik had wel eens hier en daar laten vallen dat ik meer wilde doen zoals bijspringen bij bepaalde activiteiten. Bijvoorbeeld het organiseren van een damesreünie als onderdeel van de jubileumviering. Dat zou afgelopen voorjaar plaatsvinden. Helaas is dat niet doorgegaan, maar we gaan komend voorjaar een nieuwe poging doen.
Toen Marc Degekamp mij in november jl. benaderde voor de portefeuille jeugdzaken in het bestuur, was ik even terughoudend. Ik had immers nog nooit zoiets gedaan. Maar toen ik het wat tijd had gegeven en ik met wat mensen hierover had gepraat, werd ik steeds enthousiaster. Een coördinerende rol past bij mij.
En het onderwerp jeugd spreekt me aan. Mijn werk richt zich o.a. ook op jeugd. Ik ben nu bijvoorbeeld een kinderorthopedie cursus aan het volgen. Door Jesper en Nils ben ik nauw betrokken bij wat er speelt in de SVS jeugd. Ik ken zo veel mensen, die betrokken zijn. Dus de portefeuille jeugdzaken past het best bij mij.'
Je bent je nog aan het oriënteren, maar heb je voor jezelf en de korte termijn al prioriteiten gesteld?
'Ledenwerving wordt belangrijk. Instroom van de jongste jeugd is één van de speerpunten. Ik ben nu bezig met het voorbereiden van clinics op basisscholen. Vorig jaar was dat een groot succes.
Verder gaan we ‘het team van de week’ weer oppakken. Een jeugdteam wordt in de schijnwerpers gezet. En de ouders/begeleiders worden daar ook bij betrokken. Zodra er weer publiek op het complex mag, dan beginnen we ermee. En dat zou zo maar eens heel binnenkort kunnen zijn.'
En voor de wat langere termijn?
'Daarover kan ik nu nog niet heel concreet zijn. Ik hoop in ieder geval dat we dan een modus hebben voor een continue instroom van jeugd en met name de jongste jeugd.
Het sociale aspect vind ik ook belangrijk. De club is toch ook een omgeving om dingen samen te doen en om vrienden te maken. En om iets bij te dragen aan de club. Een mooi voorbeeld is de huidige JO13-1. Alle spelers hebben zich aangemeld voor de scheidsrechterscursus. Het besef leeft daar al, dat het gewoon en leuk is om iets voor je club te doen.
Ik hoop dat we dat ook bij de oudere jeugd kunnen realiseren. Zodat men bij de club blijft hangen en minder snel kiest voor bijv. de sportschool.
Naast het wekelijkse contact bij wedstrijden en trainingen, kunnen we in het kader van het genoemde ‘team van de week’ ook boven tafel krijgen wat er goed gaat of er iets speelt en wat er beter kan. Ik wil korte lijntjes met de jeugdteams. Spelers weten dan ook wie ik ben en kunnen ook bij mij aankloppen.'
Hoe zie jij de relatie met de technische commissie?
‘Ik ga me inhoudelijk niet met technische zaken, zoals indelingen, bemoeien. Ik zie wel in voorkomende gevallen een rol voor mijzelf weggelegd wanneer er gesprekken met spelers en ouders/begeleiders plaatsvinden. Maar dan meer als neutrale toehoorder vanuit het bestuur’.
Wat betekent SV ’s-Graveland voor jou?
'Veel! Ik hoop dat mijn jongens hetzelfde vanuit de club krijgen als hetgeen Theo en ik hebben gekregen vanuit de club. Ik heb nog een paar vriendinnen uit mijn studietijd, maar bijna ons hele sociale leven hangt met de club samen. Theo en ik hebben elkaar hier ontmoet. Dat zegt wel genoeg.
Ik zie het nu in de teams van mijn jongens. Daar ontstaan mooie vriendschappen. Hoe mooi zou het zijn als die mannen op hun 40e, 50e hier dan nog samen een biertje drinken.
Ik ervaar SV ’s-Graveland niet als een gesloten gemeenschap. Het dorpse en de hechte onderlinge banden betekenen niet dat de club in zichzelf is gekeerd. Integendeel. Ik ben zelf uit Hilversum komen aanwaaien. En volgens mij wordt iedereen hier met open armen ontvangen.'
Dit was het. Anke, bedankt voor het inkijkje. We wensen je veel succes en plezier!
