De laatste column van het jaar 2021 en de wens die ik vorig jaar in mijn laatste column van 2020 uitsprak, zal ik bij de afsluiting herhalen. Dat is niet ingegeven door mijn voorkeur voor hergebruik en recycling, maar omdat we eigenlijk in precies dezelfde situatie verkeren als vorig jaar: In lockdown tijdens kerst en oud en nieuw in een periode waarin het een beetje somberen is.

We zijn in een jaar tijd wat dat betreft dus weinig opgeschoten. Weer geen zaalvoetbal tussen kerst en oud & nieuw, weer geen kerstloop en weer geen nieuwjaarsreceptie in onze kantine. En zo zijn er nog veel meer zaken waar ‘weer geen’ voor kan komen te staan. Er wordt gezegd dat je juist moet kijken naar wat er nog wél kan en mag. Positief blijven. Dat is best lastig, want er mag zo weinig.

Wat de jeugd wel mag, is voetballen. Gelukkig maakt het daar gebruik van, zoals afgelopen woensdag. Vanaf mijn alternatieve werkplek (wat ook niet meer mag, is naar kantoor gaan) zag ik JO12-2 woensdagmiddag het hier en daar nog wit uitgeslagen voetbalveld betreden voor een onderlinge partij. In de loop van de middag volgden meer teams. De veldverlichting ging aan (toch een lichtpuntje), maar om 17.00 uur moest het al weer uit.

Er mag dus niet veel en dan vallen de feestdagen ook nog eens in het weekend. Geen extra vrije dagen dus dit jaar, maar dat is misschien nu niet zo erg, want wat zou je er mee moeten doen?  

Aan het einde van het jaar is het ook tijd om terug te blikken. Terugblikken op een bijzonder jaar en niet alleen vanwege corona. Het hoogtepunt van het jaar is voor mij ons jubileum. Niet gevierd op de wijze zoals we vooraf hadden bedacht, maar uiteindelijk was het toch heel bijzonder. Met een bijzonder jubileumboek, een bijzondere film en een bijzonder fraai monument ter ere van onze vrijwilligers. Een fijne blik terug, maar ook het vooruitzicht op nog een aantal evenementen rondom het jubileum is leuk. De vraag is alleen: wanneer?

Dat blijft ongewis, net als wanneer er wel weer iets op het gebied van voetbal (sport) mag. Het is hopen dat het kabinet de motie uitvoert, die door de Tweede Kamer is aangenomen om sporten tijdens de lockdown mogelijk te laten zijn. Het zou een vorm van erkenning zijn voor de sportsector door het kabinet. Een grotere erkenning misschien wel dan de plannen die het nieuwe kabinet heeft ontvouwd in het nieuwe coalitieakkoord. Hierin komt de sport (- en beweeg) sector er met € 25 miljoen niet alleen qua financiën bekaaid vanaf, maar er vallen ook niet veel hoogdravende plannen te lezen. Een besluit over het uitvoeren van de motie zal echter niet voor het einde van de huidige lockdown genomen worden. Misschien wordt het wel het eerste besluit van het nieuwe kabinet en het goede voornemen om sport als essentiële sector te zien.

Het zou ook voor onze vereniging een eerste steun in de rug betekenen bij de start van het nieuwe jaar, waarin we samen met alle betrokkenen weer wat moois van hopen te maken en de somberheid achter ons kunnen laten.

Ik spreek de wens uit dat het licht in 2022 in alle opzichten zal terugkeren.

- vorige columns