WIE
Paul Onkenhout

Hij is geboren en getogen aan het Noordereinde in 's-Graveland.
Nadat hij zijn grote liefde Muriel had ontmoet is hij gaan
samenwonen in Hilversum. Kortenhoef werd gemist, dus na 3 jaar
zijn ze hier gaan wonen. Dit nu al 18 jaar met heel veel plezier. Hier
werden ook zijn zoons Bram (16,1) en Thijs (12,3) geboren.

WAT
Doordat Bram ongeveer 6/7 jaar geleden is gaan voetballen bij 's
Graveland, is hij ingestapt als coach van het team. Omdat dit hem zo
goed beviel is hij ook de trainingen gaan geven. Het jaar erop is hij
samen met Ingmar Contant twee teams gaan trainen. Dit was een
hele goede samenwerking. Na twee jaar kwamen de jongens in
hetzelfde team en zijn zij als coachduo doorgegaan.
Nu is het helaas erg rustig vanwege de Corona. Daarnaast hebben
(volgens Paul 2 kanjers) Melle en Tycho het trainen en coachen
overgenomen, waardoor het team verder kan groeien op alle
vlakken.
Paul is nog steeds aanwezig bij alle wedstrijden oefen of niet. Hij
neemt dan de rol als grensrechter op zich.
Doordat Melle en Tycho het van hem hebben overgenomen, heeft hij
nu meer tijd om ook bij zijn jongste zoon Thijs te kijken en straks,
waar nodig, te ondersteunen. Stoppen is geen optie voor Paul, hij
vindt het daarvoor een te leuk spelletje!

Hij zal nooit de eerste doelpunten van zijn zoons vergeten. Zeker als
er een altijd als verdediger in het veld staat.
De reacties van medespelers op een doelpunt en het enthousiasme
onder de ouders maakt het tot onvergetelijke momenten.
Wat nu nog steeds indruk maakt op Paul is de hechtheid in het team
van zijn oudste zoon Bram in de JO16-1. Een paar jaar geleden zijn er
drie jongens vanuit Ankeveen in het team gekomen en die voelden
zich meteen op hun gemak. Dit is wat Paul betreft een groep jongens
die nog jaren bij elkaar (moet) blijven.
Hoe mooi zou het zijn als over een tijdje deze jongens samen aan de
bar een biertje staan te drinken en nog steeds lol hebben over
vroegere tijden.

WAAR
Paul was en is dus heel veel op de club te vinden. Nu als supporter en
grensrechter, maar in de toekomst waarschijnlijk weer betrokken bij het team
van zijn jongste zoon.

WAAROM
Toen zijn oudste zoon Bram ging voetballen was er geen coach of
trainer voor het team en heeft hij dit opgepakt. Paul, als zeer
betrokken vader, vindt het erg leuk om te komen kijken bij zijn zoons
en te zien dat ze zoveel plezier hebben. Als je dan iets kan betekenen
voor 's Graveland is dat alleen maar fijn en doet hij graag.
Ook in deze tijden is hij onder de indruk door de inzet en creativiteit
van een aantal mensen binnen de club. Er wordt steeds weer van
alles bedacht en georganiseerd, binnen de mogelijkheden, om de
kinderen lekker te laten sporten.
Een club kan niet zonder vrijwilligers. Zelf vindt hij zijn bijdrage niet
zo groot, maar wij vinden hem onmisbaar.
Paul hoopt natuurlijk ook snel verlost te zijn van de huidige
omstandigheden en snel weer met iedereen van 's Graveland te
kunnen genieten van het voetbal.

- ook OK