Inmiddels is er al van 13 personen een Elftal van de Eeuw gepubliceerd.
Twintig jaar geleden waren er veel van dit soort verkiezingen rondom de eeuwwisseling. Een logisch moment om dat toen te doen. Nu gaat het om het ’s-Gravelandse Elftal van de Eeuw. Ook een goed moment om dat nu te doen, aan de vooravond van ons 100-jarig bestaan. Op 23 april 2021 is het zover en op dat moment hopen we van ongeveer 100 coaches het in hun ogen beste elftal van de afgelopen 100 jaar gepubliceerd te hebben.

Uiteindelijk zou het een mooie afspiegeling moeten zijn van 100 jaar eerste elftallen van onze vereniging. Hoe meer generaties een elftal samenstellen (én inleveren!), hoe beter die afspiegeling zal zijn. In de meeste gevallen beperken de geselecteerde spelers zich nu namelijk tot een bepaalde periode en dat is vaak de periode dat de betreffende coach zelf actief was als speler, trainer en/of vrijwilliger. Niet vreemd natuurlijk, want dan heb je aan den lijve kunnen ondervinden hoe goed de spelers zijn of waren. Van de periode daarvoor of daarna is dat moeilijker en ook lastiger met elkaar te vergelijken.

Eigenlijk is het ook niet te vergelijken. Er valt namelijk niet objectief over te spreken, juist vanwege de eigen ervaringen die je hebt met spelers. Spelers die je hebt zien spelen of met wie je zelf hebt gespeeld. En waarom kies je een speler? Om zijn individuele kwaliteiten of juist om zijn teamgeest? Zijn rendement in doelpunten en assists of door de vaak verborgen kwaliteit om teamgenoten beter te laten spelen? Om het aantal wedstrijden of seizoenen dat een speler in het eerste heeft gespeeld en dus trouw was aan de club? Het is dus zeer afhankelijk van de criteria die gesteld worden door de samenstellers van de elftallen. Iemand schreef mij laatst: raspaardjes en schoppertjes hebben allebei hun waarde. En zo is het.  Dat maakt het wat mij betreft ook zo leuk.

Leuk, maar niet makkelijk. Juist om die verschillende criteria. De eerste keer dat ik ervoor ging zitten, koos ik er voor om mijn criterium te laten zijn, spelers met wie ik zelf heb gespeeld. Dat viel zeker niet mee; ik kwam tot meer basisspelers dan toegestaan. Daarbij kwam ook nog eens dat ik wel vond dat ik een uitzondering mocht maken voor een speler met wie ik niet heb gespeeld. Daar ga je al met je criterium!

Na 13 gepubliceerde elftallen zijn er 65 verschillende spelers geselecteerd. Ik ben benieuwd naar de volgende opstellingen; er zullen er in ieder geval nog 57 volgen. Welke nieuwe namen zien we nog, komt de jongste generatie nog aan bod met opstellingen, komt er nog een vrouwelijke spits bij, een elftal met alleen maar linkspoten?

Kortom een mooi initiatief dat genomen is, omdat het ook een kijkje in het verleden van de vereniging geeft en je namen ziet waar niet iedereen van gehoord zal hebben en benieuwd raakt wie dat zijn geweest. Misschien wel tijd voor een nieuwe rubriek: Hoe zou het toch zijn met?

Inmiddels zit ik al schrijvende al weer met een andere opstelling in mijn hoofd. Ik ga toch nog wat schuiven. Denk ik. Of toch maar niet?

- vorige columns