Afgelopen vrijdag dreigde het voor het eerst dit seizoen afgelastingen te regenen. Met een dergelijke dreiging gaat ook ongerustheid gepaard. Kan er wel gevoetbald worden de volgende dag? En wanneer wordt de beslissing door clubs genomen om wedstrijden af te gelasten? Wordt de ongerustheid al weggenomen op de dag voor de wedstrijd of valt de beslissing ‘pas’ op de wedstrijddag?

Als de beslissing tot afgelasting is genomen dan weten we dit tegenwoordig vrijwel direct. Door het gebruik van de voetbal.nl app verschijnt de afgelasting vrijwel direct na de beslissing in het wedstrijdprogramma en worden spelers en ouders in verschillende appgroepen razendsnel op de hoogte gebracht. In onze eigen afgelastingen-appgroep informeren vrijwilligers van verschillende commissies elkaar over de vervolgacties in geval van afgelastingen: informeren van scheidsrechters, gastheren/vrouwen, twitter bijwerken, eventueel aanpassen van veldindeling etc.

Hoe anders ging dat ‘vroeger’, daar moest ik afgelopen weekend aan denken. Het was dan een kwestie van bellen naar de kantine, vaak de ingesprektoon horen, opnieuw proberen en als er dan werd opgenomen, vragen: “gaat het voetballen door?”. Als het dan nog niet bekend was, dan moest je later terugbellen en dan maar hopen dat je er wel snel doorheen kwam.

Er was ook een tijd dat je niet per se hoefde te bellen, maar dat je in het ‘kastje’ kon zien of je wedstrijd was afgelast. Dat kastje stond in mijn jeugd in de tuin van Willem Pauwstraat 3. Daar woonde ‘kleine’ Harrie en die was de schakel tussen kantine en jeugdspelers. Zodra er nieuws was, dan kwam Harrie naar buiten en prikte het papiertje met daarop het nieuws in het kastje. De jeugdspelers die zich op de fiets in de straat hadden verzameld, lazen dan of ze naar huis konden om de voetbaltas te pakken of om te verzinnen wat ze nou op die voetballoze zaterdag moesten gaan doen. Naar het kastje gaan was overigens ook vaak meteen even het boodschappenlijstje van je ouders afwerken door brood te halen bij Bakker van Wijk op de Egidius Blocklaan of een bloemetje bij de stal van Henk van de Velden.

Als het kastje aangaf dat het voetballen doorging, dan snel op de fiets naar huis, voetbaltas pakken en naar de club. Grote kans dat je dan Harrie weer tegenkwam. Dan was hij niet meer de boodschapper van afgelastingen, maar scheidsrechter van een van de pupillenwedstrijden op een half veld, die altijd goed lette of er wel goed ingegooid werd: “bal uit de nek en voeten op de grond”. Als de voeten toch van de grond gingen, dan mocht een speler opnieuw ingooien, ging Harrie op zijn knieën zitten om de enkels van de ingooier vast te houden om de voeten op de grond te houden.

Het zijn voor mij mooie herinneringen naar aanleiding van een (dreigende) afgelasting. Gelukkig bleef dat afgelopen weekend beperkt tot slechts vier wedstrijden en kon een aantal teams (met succes) hun kampioenswedstrijd spelen.  Zo werd er toch ook weer een kastje gevuld. Niet met mededelingen over wel of niet afgelaste wedstrijden, maar een prijzenkast met een kampioensmedaille.



- overzicht columns