Komende dinsdag zullen maar liefst 13 stagiair(e)s hun maatschappelijke stage lopen bij onze vereniging. Een maatschappelijke stage lopen bij ons is niet nieuw, want we bieden die gelegenheid immers al een aantal jaar. Wel nieuw is de enorme interesse van jeugdleden/scholieren om dat bij ons te doen. Dat heeft misschien wel te maken met het feit dat we sinds vorig jaar een erkend SBB leerbedrijf zijn. Het is in ieder geval zo dat we,  naast de opleiding op het veld, ook een rol spelen in de opleiding buiten het veld.

De maatschappelijke stage duurt slechts een dag, maar daarnaast bieden we ook de mogelijkheid aan om (jeugd)leden in het kader van kader van hun opleiding bijvoorbeeld gedurende een volledig seizoen een (jeugd)team te trainen en te begeleiden en activiteiten (mede) te organiseren. Zij worden hierin dan begeleid door de vereniging en afgelopen jaar heeft één van de begeleiders (jeugdtrainer) ook de afsluitende presentatie bijgewoond op de betreffende school.  

Stages zijn voorbeelden die wat mij betreft onder de kop sociale cohesie binnen de vereniging vallen. 

Het is namelijk een vorm van samenhang binnen de club. Maar er zijn meer voorbeelden van een dergelijke samenhang. Neem bijvoorbeeld de levenslange vriendschappen die er door de vereniging zijn ontstaan en soms zelfs huwelijken. Onze leden identificeren zich met elkaar en voelen zich met elkaar verbonden en in het geval van huwelijken dus zelfs een letterlijke verbondenheid! 

Een ander voorbeeld van verbondenheid is het helpen van elkaar aan een baan of stageadres. (Oud-) leden die in de positie zijn om andere leden een baan aan te bieden en ze op weg te helpen in hun maatschappelijke carrière. Er zijn meerdere voorbeelden hiervan te geven. Een daarvan is die van Marc Mostert en Aart Box. Oud selectiespelers die met hun bedrijf Wemo Pakket- en Vervoersdienst vele leden van onze vereniging voor een korte of langere periode een baan hebben bezorgd. Zij steunen hun en onze vereniging en leden daarbij dus niet alleen als sponsor, maar ook op het maatschappelijke vlak.

Zo zijn er veel van dit soort voorbeelden van sociale samenhang, die zorgen voor verbinding binnen onze vereniging,  waarbij ik mezelf ook als voorbeeld zou kunnen opvoeren. In een, inmiddels behoorlijk ver,  verleden heb ook ik de kans of zo je wilt, een kruiwagen gekregen van een clubgenoot om een baan te accepteren. Het enige dat ik moest doen was het met twee handen aangrijpen. En ook voor mij geldt dat ik aan de vereniging vriendschappen voor het leven heb overgehouden. En een huwelijk? Nee, dat niet. Hoewel, een klein beetje getrouwd mét de vereniging ben ik natuurlijk wel.



vorige columns