Ramon Bouwman op jacht naar de openingstreffer

Na de laatste twee dramatische wedstrijden, liet ’s-Graveland in de kampioenswedstrijd van en tegen Eemnes zien dat het team met de juiste instelling tot veel in staat kan zijn. Lang hield het koploper Eemnes – dat een overwinning nodig had om de titel binnen te halen – op 0-0 en haalde door een benutte penalty diep in blessuretijd zelfs de drie punten binnen. Uiteindelijk stonden er toch twee winnende teams op het veld, omdat door de nederlaag van runner-up Hertha bij De Vecht de verdiende titel voor Eemnes een feit was en 's-Graveland was weer een stapje dichterbij de nacompetitie.
Begeleid door vuurwerk en groene rookpluimen betraden beide teams het veld. De vele uit Eemnes meegereisde supporters zorgden voor een sfeervolle ambiance die de spelers inspireerde, want beide teams creëerden in de eerste 20 minuten kansen. Zo was er dus sprake van een open wedstrijd, waarin het prestige om te winnen misschien groter was dan dat het om de punten ging. Het kampioenschap voor Eemnes was immers een kwestie van tijd en 's-Graveland kon de nacompetitie bijna niet meer ontlopen, hoewel het daarvoor nog wel een aantal punten nodig heeft.

De honderden toeschouwers kregen onder prima omstandigheden een vooral spannende wedstrijd voorgeschoteld, waarin felle duels werden uitgevochten. Door al snel gele kaarten te geven gaf scheidsrechter Van Thienen aan waar de grenzen lagen en hield zo de wedstrijd prima in de hand. De kansen ten spijt, het lukte beide teams in een gelijk opgaande eerste helft niet om tot scoren te komen. Een blok, een niet scherp vizier of een van beide doelmannen voorkwam dat de score werd geopend en de wedstrijd helemaal open gegooid zou worden. Bij rust was de wedstrijd daarmee volledig in evenwicht: 0-0.
De rust werd benut om de in de eerste helft gekwetste Wilco de Birk op te lappen. Een knietje op zijn bovenbeen kon echter niet worden 'wegbehandeld' en kort na rust moest hij zich laten vervangen door Dirk Timmermans, die goed inviel.
In de tweede helft was Eemnes sterker aan de bal dan ’s-Graveland en bouwde zo aan een veldoverwicht. Het leverde de bezoekers een aantal goede kansen op. Blijkbaar speelden de zenuwen de Eemnessers parten, want van dichtbij werd tot tweemaal te hoog gemikt. Ondanks dat Eemnes het betere van het spel had, kreeg ’s-Graveland toch enkele goede mogelijkheden. De grootste was voor Sam Torsing. Ook hij wist deze buitenkans niet te verzilveren. Aan de andere kant onderscheidde doelman Tristan Janmaat zich met een aantal cruciale reddingen en hield zo de nul. Ondertussen waren O19 spelers Stef Jansen, Ruben Verhoeven en Tobias Serpenti in het veld gekomen voor de licht aangeslagen Mathies Romeijn, Melle van Dijk en Ramon Bouwman. Voor Eemnes was het aftellen naar het einde van de wedstrijd en de titel begonnen omdat al bekend was dat Hertha had verloren en daarmee het kampioenschap binnen was. Met het aanbreken van de blessuretijd hadden beide ploegen zich verzoend met een gelijkspel. Totdat een schot van Sam Torsing volgens de scheidsrechter met de hand werd beroerd en de bal op de stip ging. Zoals vaker dit seizoen bleek Twan Roorda over stalen zenuwen te beschikken. Hij schoot de strafschop onberispelijk binnen, waarmee hij voor een enorme ontlading  zorgde bij de ’s-Graveland spelers, staf en toeschouwers. Het leverde de ploeg van Léon Roorda en René Wijnsma drie belangrijke punten op in de strijd om de twee overgebleven plekken voor de nacompetitie. De onverwachte nederlaag deerde de Eemnes aanhang niet om na het laatste fluitsignaal samen met hun spelers het terechte kampioenschap te vieren.

Foto's Micha Nijveen